Taekwondo je korejska borilačka vještina nastala 40-ih godina dvadesetog stoljeća spajanjem različitih vještina tog vremena. Ime potječe od tri riječi, Tae (태), što znači udariti nogom, Kwon (권), udariti rukom i Do (도), što označava put. To je udaračka vještina koju odlikuju atraktivne nožne tehnike velike brzine izvedbe. Originalno potječe iz južne Koreje. U to vrijeme Koreja bila podijeljena na tri kraljevstva: Silla, Koguryo i Paekje. Sva kraljevstva imala su velike i jake vojne sile (Koguryo “SonBae”, Silla “Hwarang”) koje su izučavale i poučavale vještinu nenaoružane borbe. Vještina se nazivala HwaRang-Sul ili SuBak/SooBakh-Do. Subak se razvio u vještinu taekkyon. Ista se često koristila na vojnim demonstracijama, i tadašnjim turnirima međusobnog odmjeravanja snaga ratnika. Kroz stoljeća, svojim razvojem i usavršavanjem, taekkyon razvija mnogo specifičnih nožnih tehnika. Za vrijeme dinastije Joseon, konfucijanizam zamjenjuje budizam kao službena religija, i društvo postaje manje fokusirano na ratovanje. Viši društveni slojevi počinju se više baviti poezijom i glazbom, a taekkyon postaje zanimacija nižih društvenih slojeva i preživljava kao „narodna igra“ sve do početka 20. stoljeća. Za vrijeme japanske okupacije Koreje, sve borilačke vještine su strogo zabranjene i taekwondo praktički izumire. Kroz utjecaj taekkyona, vještina poprima mnoge specifične nožne tehnike, ali se još uvijek podučava pod različitim imenima, s različitim formama, zvanjima koja nisu ujednačena itd. Među vlasnicima škola se ubrzo javlja želja za ujedinjenjem njihovih stilova u jedinstvenu korejsku borilačku vještinu. Nova vještina se isprva naziva tae soo do, ali ubrzo mijenja ime u taekwondo i počinje process ujedinjenja. 1961. je osnovan Korea Taekwondo Union kao prva udružena organizacija, koja 1965. mijenja ime u Korea Taekwondo Association, naziv koji nosi i danas.